میله یون پکیج دیواری

یکی از قطعات مربوط به سیستم احتراق پکیج، میله یون پکیج یا الکترود تشخیص شعله می باشد.
در بعضی از پکیج ها الکترود تشخیص شعله و جرقه زن یکی می باشد.
ولی در بعضی دیگر از هم جدا هستند.
برای تشخیص جرقه زن و میله ی یون یا همان الکترود تشخیص شعله می توان به اندازه ی میله ی سر آن ها و یا عملکرد آن ها توجه کرد.
جرقه زن میله ی کوتاه تری دارد و الکترود تشخیص شعله یا میله ی یون بزرگ تر می باشد.

وظیفه ی الکترود تشخیص شعله اعلام کردن تشکیل شعله پکیج به برد می باشد.
بدین صورت که با گرم شدن میله ی سر الکترود تشخیص شعله به برد گزارش می دهد.

با تشکیل شعله و گرم شدن نوک میله یون پکیج، جریانی در حد میکرو آمپر به برد فرستاده می شود.
برد با دریافت این جریان، پی به تشکیل شدن شعله می برد.
مادامی که مسیر شیر برقی گاز باز باشد، برد این جریان را کنترل می کند.
به محض قطع شدن جریان و عدم دریافت جریان از الکترود تشخیص شعله، مسیر شیر گاز قطع می گردد.
در نهایت پکیج خطای عدم تشخیص شعله می دهد.

با گرم شدن الکترود تشخیص شعله یا میله یون پکیج، جرقه زن باید قطع شود. و شعله باقی و پایدار بماند.
این امر نشان دهنده ی سالم بودن الکترود تشخیص شعله می باشد.
در غیر این صورت معیوب می باشد.

در صورتی که میله یون پکیج یا الکترود تشخیص شعله معیوب باشد، پکیج جرقه می زند و شعله روشن می شود.
اما جرقه زن قطع نمی گردد و شعله همراه جرقه زن قطع می گردد.
در این حالت پکیج خطای عدم تشخیص شعله می دهد.
نکته: اگر با تشکیل شعله و گرم شدن الکترود تشخیص شعله جرقه زن قطع نشود، باید برد اصلی پکیج را بررسی کرد.
اگر برق ورودی به ترانس جرقه زن همچنان 220 ولت بماند، برد الکترونیک معیوب می باشد.
برای برطرف کردن این مشکل و تعمیر برد پکیج متخصصین کلوین تهویه آماده خدمت رسانی به شما عزیزان می باشد.

محل نصب الکترود تشخیص شعله

الکترود تشخیص شعله بر روی بِرنِر ( مشعل ) و محل تشکیل شعله می باشد.
فاصله ی الکترود تشخیص شعله از سطح بِرنِر ( مشعل ) 8 الی 9 میلی متر می باشد.